نیایش

” با اجازۀ ما فوقترین نیروی قدرت و عظمت “

«اَلمِنَّهُ لِلَّه» که در میکده باز است.

بار دیگر خداوند خندید و عالم را خندان نمود.

گویی خلقی نو فراهم آورده و از آنان در عالم زر زمستانی، تعهد کهن خود را گرفته و سپس آنانی را که به بلای او، بلی گفته ‏اند به قیامت خود دعوت نموده ‏است.

قیامتی اعظم که از قیامهایی عظیم تشکیل گردیده است،

قیام علیه گذشته، علیه خواب لذّت بخش زمستانی و علیه در خود طنیدن.

مخاطب او همان مخاطب همیشگی تاریخ است،  انسان!

مخاطب او، منم، تویی.

او مثل همیشه ما را به خود می‏خواند.

با نغمه‏ ای بلند، به بلندای تاریخ عشق و جغرافیای هستی،

فرمان داد تا میکاییلش به کمک متولّیان و مأموران خدمتگزارش، ضیافتی به قوارۀ ابدیت بر پا کرده و سفره‏ای را به وسعت بی‏نهایت بگسترانند.

اصلی‏ ترین طعام بر سر این خوان، بالندگی است و صدها نعمت دیگر نیز زینت بخش این سفره ‏اند تا حتّی به بهانۀ تنعّم، دیدار را دریابیم.

عطر شامّه‏ نواز و دلستان بخشش و محبت نیز آنچنان فضا را پرکرده است که هر دِماغ بیماری را شفا می‏دهد.

آنگاه اصرافیلش را فرمان رانده تا با بیشمار نوازندگان و سرایندگانش، مستانه ذکر خود را بخوانند و مؤمنان و منکران، زاهدان و عاصیان، جاهلان و عالمان و رهروان و گمگشتگان را به بارعام مافوقترین نیروی قدرت و عظمت، دعوت نمایند.

صدای پای باد و چق‏چق شاخساران، چک‏چک جویباران، نعره‏ های نهرها، گریۀ نوزادان، مناجات باران، نغمۀ مرغان، هلهلۀ سرمستان و ولولۀ هشیاران، نالۀ بیماران، فریاد دردمندان، همه و همه و همه پیامی از پیامهای بی‏ منتهای او را آواز می‏دهند و گواهی بر وجود بیکران اویند که انسان، یعنی این تنها میهمان با معرفت ضیافت عظیم او بداند، بداند که عزیز است!

عزیز خداوند است.

رفیق اوست.

برای او اهمیت دارد.

دوست دارد که به او بیاندیشد.

دوست دارد که با او گفتگو کند.

شبی، خلوتی که او هم به گفتگو با رفیقش نیازمند است، برخیزد و او را دریابد.

قدرت او را ببیند و از قدرت‏نمایی خود شرمسار گردد.

بخشایشش را ببیند و بر خودنمایی خود نام بخشش نگذارد.

او را ببیند و از پرده دری خود بپرهیزد.

عظمت او را ببیند و تکبرش را رها کند.

خود را رها سازد و او را صدا کند.

او را ببیند و خود را نبیند.

خـون می‏چکـد  ز نغمۀ  بلبـل در ایـن چمـن       فـریاد از تو گل! که به هـر خار خو کنی

اینجاسـت یار گمشـده، گـرد جهـان مگـرد       از خـود طلـب سـایـه! اگــر جستجـو کنی

   ” یزدان نیرو بخشد “