رئالیسم (Realism)

خواستگاه مشترک اقسام رئالیسم آثار ارسطوست. رئالیسم به عنوان مکتب ادبی، نخست در اواسط قرن نوزده در سال ۱۸۵۰ و در فرانسه به میان آمد و پایه گذاران واقعی آن نویسندگان مشهوری نبودند که ما امروز می شناسیم بلکه آنان نویسندگان متوسطی بودند که اکنون شهرت چندانی ندارند . طرفداران این مکتب معتقد بودند هنر باید برروی مشاهده مستقیم و بیان کامل واقعیات بنا شود و زندگانی را بدون کوچکترین تغییر شکلی به جز رعایت قوانینی که اجرای آن برای هنرمندان واجب بود،بیان کند.

این روش بزودی در تمام زمینه های ادبی وعلمی زمان خود نفوذ کرد،فلسفه با« اگوست کنت » و تاریخ با « تن » و شعر بوسیله « پارناسی ین » به این مکتب گرویدند.

این مکتب بعدها توسط بزرگان ادبیات به کار گرفته شد ،شانفلوری، مورژه و دورانتی،برادران گنکور، آلفونس دوده ،آلکساندر دوما ( پسر) ،استاندال ،مریمه وبالزاک از آن جمله هستند و همین  ادبی عصر خودشان تأثیر زیادی داشتند.

بزرگترین نویسنده رئالیست در این دوره گوستاو فلوبر است و شاهکارش مادام بوواری کتاب مقدس رئالیسم شمرده می شود.

به نظر فلوبر، رمان نویس بیش از هر چیز دیگر هنرمندی است که هدف او آفریدن اثری کامل است. اما این کمال به دست نخواهد آمد مگر اینکه نویسنده عکس العمل های درونی و هیجان های شخصی را از اثر خود جدا کند. از این رو رمان نویس باید اثر غیرشخصی به وجود بیاورد، آنان که هیجان های خود را در آثارشان وارد می کنند، شایسته نام هنرمند واقعی نیستند، فلوبر به شدت از این گونه نویسندگان متنفر بود .

رئالیسم عبارتست از مشاهده دقیق واقعیت های زندگی، تشخیص درست علل و عوامل آنها و بیان و تشریح و تجسم آنها است.

هنوز هم مکتب رئالیسم پر طرفدارترین روش در ارائه آثار نقاشی ست. رئالیسم برخلاف رمانتیسم مکتبی برونی یعنی (objective) است  و نویسنده رئالیست هنگام آفریدن اثر بیشتر تماشاگر است و افکار و احساس های خود را در جریان داستان آشکار نمی سازد، البته باید توجه داشت که در رمان رئالیستی نویسنده برای گریز از ابتذال و شرح و بسط بی مورد محیط و اجتماع را هرطور که شایسته می داند تشریح می کند یعنی در رمان رئالیستی توصیف برای توصیف یا تشریح برای تشریح مورد بحث نیست .

بالزاک با نوشتن دوره آثار خود تحت عنوان کمدی انسانی پیشوای مسلم نویسندگان رئالیست شد.

گوستاو فلوبر، چارلز دیکنز، هزی جیمس، لئون تولستوی، داستایوسکی، ماکسیم گورکی، ازجمله نویسندگان طراز اول مکتب رآلیسم می باشند .

بابا گوریو، اوژنی گرانده، آرزوهای بزرگ، رستاخیز، جنگ و صلح،دختر چشم طلایی ،زنبق دره ،چرم ساغری ودختر عمو بت ، از آثار مشهور این مکتب به شمار می روند.

 

اشتراک گذاری

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *