وحدت در کلام استاد ریاضی

آنـانکـه در طــریـق حقیـقـت قــدم زننـد            پائی به تـاج خســرو و بر تخت جـم زنند

از نعمـت جهـان همه پوشنـــد چشــم آز            هرگز نه دم ز مـال  و نه جاه و خـدم زنند

ملک وجـــود هسـت چـو ملک خدایشـان            کی با کسـی دگـر دمی  از بیش و کم زنند 

جـز عشـق روی حــق نشناسنــد مذهبـی             آوای عشـــق در همـه دیــر و حــرم زنند

نیـک و بـد جهـان همـه را نیـک بنگرنـد                 بـا خصـم جـان خویـش قـدم از کـرم زنند

 خوش بنگرنـد عالـم و آدم به یـک نظـر                از کثـــرت جهـان بـه وحــدت رقـم زنند

 عـدل جهان و صلح بشـر،  راحـت عمـوم             با این سـه اصــل در همه عالـم علــم زنند

 جز از صفا و صلح ریاضـی سخن مگوی            کـز وحـــدت جهــان همـه ذرات دم زنند

استاد مسعود ریاضی

اشتراک گذاری

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *