پرتو، پرتوبخش، پرتوجو

پرتو چیست؟

نیروی مغناطیس یک پارچه ‏ای در کل عالم هستی در جریان است که وصل و ارتباط بین همۀ موجودات، اعم از نبات و حیوان را میسر می‏سازد. این نیرو دربارۀ همۀ موجودات یاد شده بصورت عام و در نزد انسان به دلیل برخورداری از حوزۀ خودآگاهی، بصورت خاص وجود دارد.  روانشناسی آن را شعور ناخودآگاه و عرفان آن را عشق می‏نامد.

این نیرو که در فراروانشناسی نیز منیتیزم شخصی نامیده می‏شود، در حیوانات بیش از نباتات و در نوع انسان بصورت کاملتری وجود دارد. در مکتب روحی، این نیرو پرتو نام دارد و اعتقاد بر آن است که همۀ انبیاء و اولیاء خداوندی بواسطۀ این نیرو که در اختیارآنها بود، به هدایت خلق مشغول می‏شدند.

“در بین شیعیان نیز این نیرو را ولایت می‏خوانند“ که بصورت جاذبه ‏ای نامرئی بین پیشوا و رهروان رد و بدل می‏شود، این پرتو یزدانی، در مکتب روحی وحدت “عامل جذب مدیوم و هدایت او توسط عامل روحی می‏باشد” که به اقتضای مکانیزم افراد و همچنین به مقتضای طلب و تمریناتشان در اختیار آنان قرارمی‏گیرد.

افراد می‏توانند بر اثر استعداد خود و همچنین تمرینات روحی مکتب وحدت، این نیرو را لمس کرده و تدریجاً پس از در اختیار گرفتن آن و شناسایی کامل حوزۀ قدرت آن، به دیگران انتقال داده و همدیگر را به لحاظ تقویت روحی، شفای جسمانی، تسلط بر نفس، معراج روحی و آشنایی به اسرار حق، مورد حمایت قرار دهند.

پرتوبخش کیست؟

حال که با پرتو یزدانی و تعاریف آن مختصراً آشنا شدید می‏توانید بفهمید که پرتوبخش کیست؟  پرتوبخش شخصی است که اولاً به لحاظ استعداد روحانی – جسمانی و ثانیاً به لحاظ تمرینات تطهیر اخلاقی و تمرکز قوای روحی، به وضعیتی هدایت گردیده که حوزه های پرقدرت پرتو روحی، وی را حمایت می‏کند، گیرنده‏ های وجودش نسبت به دیگر افراد آمادگی بیشتری در جذب مغناطیس عالم دارد و بعنوان عامل روحی(عمل‏ کننده) مغناطیس موجود در فضای لایتناهی را در خود ذخیره‏ ساخته و بصورت پرتوِ انرژی ملموس،  به پرتوجویان و طالبان آن،  منتقل می‏نماید.

پرتو بخش می‏بایست از لحاظ تطهیر اخلاقی و تمرکز نیروی دماغی و حفظ سلامت جسمانی مرتبط ، به تمرینات مخصوص مبادرت داشته باشد.

پرتو بخش علاوه بر تمرینات یاد شده، می‏بایست همه حال، سعی در مراقبت از افکار و اخلاقیات خود را نیز داشته باشد تا در موقع انتقال انرژی به پرتوجویان و مدیوم های مکتب روحی، خصلت های ناپسند و ضعف های درونی خود را به آنها منتقل ننماید. زیرا در حالت انتقال پرتو، کیفیت حال و بسیاری از خصوصیات دیگر وی، همچون تابش نور در آئینه، در ضمیر ناخودآگاه مدیوم ها منعکس می‏گردد.

به همین دلیل یکی از تمرینات مهمی که پرتوبخش باید بدان اهتمام ورزد، تجلای نفس و اعتلای حقیقیت در خود است.

پرتوبخش در ارتباط با حمایت پرتوجویان، وظیفه‏ ای یک سویه دارد و فروتنی او در پرتوجویان بعنوان یک خصلت اجتماعی، نشانه ‏ای آشکار از همین بخشش یک سویه است که اعتلای دیگران را همواره بزرگترین آرمان خود دانسته و در این راه منافع فردی را طلب نکند و نیازی به ستایش و تکریم دیگران نداشته باشد. او مأمور ابلاغ و مکلف به ارشاد است. قدرشناسی و تشکر دیگران در وی اثر نکرده و سختی‏های ابلاغ نیز، مانع کار او نخواهد شد.

پرتوجو کیست؟

پرتوجو لقب عام همۀ کسانی است که به طلب دریافت پرتو یزدانی در حلقه مکتب روحی شرکت می‏جویند.

 پرتوجویان با تأیید بر اینکه خدائی وجود دارد، در طلب تجلیات او می‏باشند ولی چون در ابتدای راه، خود به تنهایی قادر به رویت و یا دریافت تجلیات حق نیستند، خود را تسلیم پرتوبخش (عامل روحی) کرده و در او تمرکز می‏یابند تا پرتوبخش بعنوان فرد عامل روحی، وی را برای ملاقات جلوه های یزدانی آماده سازد.

پس ازچندی(که در مورد افراد مختلف، متفاوت است)پرتوجویان تحت راهنمایی‏های عامل، قادر خواهند بود که با مکانیزم پرتو بیشتر آشنا شده و در تماس مستقیم با آن قرار گیرند. در این مرحله تکاملی، پرتوجویان به دو بخش تقسیم می‏شوند:

پرتوگیر و پرتوبین

پرتوگیران ، پرتوجویانی هستند که آثار آن ولایت یزدانی را بصورت بارشی از احساس لطیف، اعتلای فکر، صدای غریب، بوی و رایحۀ بی علت، لمس هاله‏ ای لطیف روی بدن که شبیه به نوازش بسیار ملایم جریان هواست، مورمور‏شدن قسمت انتهایی بدن از قبیل انگشتان دست و پا و گوش ها و بینی و غیره … دریافت می‏کنند.

پرتوبینان نیز بعلاوه و یا منهای آثار فوق، به دیدن آثار و علائمی از قبیل دیدن رنگ های متنوع و گاهی بدیع، فضاهای باز مثل دشت و صحرا و دریا و جنگل، صورت نا آشنا و یا حتی رؤیت چهرۀ در گذشتگان و مشاهیر، در عوالم مختلف نایل می‏گردند.

 پرتوجویان، در طول جلسات، ضمن برخورداری و حفظ نظافت و انضباط ظاهری و رعایت شئونات اخلاقی وحدتیان، می‏ بایست تمام دقت شنیداری و دیداری خود را متوجه پرتوبخش نموده و بشدت مراقبت نمایند که حتی‏ المقدور لحظه ‏ای هم از این توجه‏ ورزی، غافل نشوند. از صدا، کلام و نگاه او، امواج هدایتگر مخصوص خود را طلب کنند. به توصیه‏ های آشکار و مستعار او دل ببندند و تمرینات داده شده را به جد عمل نموده و در همۀ ساعات شبانه روز، خود را در حضور ببینند.

پرتوجویان مکتب روحی به دلیل برخورداری از نعمت تقرب به ولایت یزدانی، همواره خود را نسبت به همنوعان، صبور و خاضع نگاهداشته و در برابر مشکلات و سختی ها، با توسل به قوۀ روحی خود، به زیباترین حالات، تحول و ایستادگی نشان می‏دهند. به جسم و روح خود نگاه یکسان داشته و در تطهیر هردو کوشش می‏نمایند.